หลักสูตรวิศวกรรมศาสตรบัณฑิต สาขาวิชาวิศวกรรมการผลิตอัตโนมัติและหุ่นยนต์เป็นหลักสูตรปรับปรุง พ.ศ. 2560 มีวัตถุประสงค์ (Program Educational Objectives, PEOs) คือ
   PEO 1. สร้างมูลค่าให้กับองค์กรและสังคมโดยการประยุกต์ใช้หลักการ ทักษะ และเทคโนโลยีทางวิศวกรรมการผลิต รวมถึงการวิเคราะห์ ออกแบบ และแก้ปัญหาทางวิศวกรรม
Created value to organizations through the analysis, evaluation, and improvement of engineered systems and processes using appropriate manufacturing engineering methods and tools.
   PEO 2. สื่อสารอย่างมีประสิทธิภาพข้ามศาสตร์และวัฒนธรรม เพื่อจัดการและ/หรือเป็นผู้นำในกิจกรรมต่าง ๆ ที่สนับสนุนเป้าหมายและวัตถุประสงค์ขององค์กร
Communicated effectively across disciplines and cultures to manage and/or lead activities in support of organizational goals and objectives.
   PEO 3. พัฒนาตนเองตลอดเส้นทางอาชีพเพื่อเพิ่มพูนความรู้ทางด้านวิศวกรรมศาสตร์และเทคโนโลยีในการมีส่วนร่วมอย่างมีนัยสำคัญกับนวัตกรรมเทคโนโลยี
Graduates will pursue lifelong learning in generating innovative engineering solutions using research and complex problem-solving skills.

​

   บัณฑิตที่สำเร็จการศึกษาจะมีความสามารถในด้านต่าง ๆ (Student Learning Outcomes or Program Learning Outcomes, PLOs) ดังต่อไปนี้
   1. อธิบายความรู้พื้นฐานด้านวิทยาศาสตร์ คณิตศาสตร์ และวิศวกรรมศาสตร์
   2. ออกแบบลำดับกระบวนการผลิตภายใต้ข้อกำหนดที่เป็นไปได้จริงและมาตรฐานที่เหมาะสมต่าง ๆ เช่น ปัจจัยด้านสาธารณสุขและความปลอดภัย ตลอดจนปัจจัยสากล สิ่งแวดล้อม และเศรษฐกิจ
   3. ออกแบบโครงสร้างและกลไกของอุปกรณ์และเครื่องมือ รวมถึงเลือกชิ้นส่วนเครื่องจักรกลเชิงพาณิชย์ โดยคำนึงถึงด้านเทคนิคและเศรษฐศาสตร์ เพื่อสนับสนุนการผลิตตามความต้องการใช้งานภายใต้ข้อกำหนดที่เป็นไปได้จริงและมาตรฐานความปลอดภัยที่เหมาะสม
   4. บูรณาการส่วนประกอบของระบบอัตโนมัติในระบบอุตสาหกรรมเพื่อเสนอและเลือกแนวทางแก้ปัญหาที่เหมาะสมทั้งในด้านประสิทธิภาพและด้านเศรษฐศาสตร์เพื่อทำให้กระบวนการผลิตทันสมัย
   5. ระบุสาเหตุของปัญหาที่ซับซ้อนเพื่อพัฒนาปรับปรุงประสิทธิภาพของระบบกระบวนการผลิต โดยพิจารณาด้านสมดุลสายการผลิต ควบคู่กับหลักการยศาสตร์และความปลอดภัย
   6. ระบุปัญหา วิเคราะห์ข้อมูลและหาสาเหตุ เพื่อเพิ่มโอกาสในการสร้างมูลค่าเพิ่มโดยใช้เครื่องมือทางด้านคุณภาพหรือลีนซิกซ์ซิกมา เพื่อหาแนวทางที่เหมาะสมโดยพิจารณาถึงการลดต้นทุน การลดความสูญเสีย และการเพิ่มผลิตภาพ
   7. ระบุปัญหาในการจัดการข้อมูลของระบบการผลิตสมัยใหม่และเสนอแนวทางแก้ไขด้วยเครื่องมือเทคโนโลยีสารสนเทศซึ่งสามารถสื่อสาร วิเคราะห์ รวมถึงแสดงผลข้อมูลและผลการวิเคราะห์

   8. สามารถประยุกต์ใช้พื้นฐานทางคณิตศาสตร์ วิทยาศาสตร์ และการออกแบบเชิงวิศวกรรม เพื่อหาผลลัพธ์ของปัญหาทางการผลิตเชิงอุตสาหกรรมทั้งแบบระบบดั้งเดิมและทันสมัย ที่ตรงกับความต้องการของผู้ใช้โดยคำนึงถึงปัจจัยที่เกี่ยวข้องทั้งทางด้านเทคนิคและอื่น ๆ เช่น การสาธารณสุข ความปลอดภัย สวัสดิภาพของประชาชน ปัจจัยสากล วัฒนธรรม เศรษฐกิจ สังคม และสิ่งแวดล้อม รวมถึงดำเนินการทดสอบทดลองที่เหมาะสม วิเคราะห์และแปลผลข้อมูลอย่างมีวิจารณญาณ เพื่อสรุปผลลัพธ์ที่ได้นำเสนอ
   9. รับผิดชอบในหน้าที่ตามกรอบมาตรฐานการปฏิบัติวิชาชีพและจรรยาบรรณแห่งวิชาชีพวิศวกรรม มีวิจารณญาณ การพิจารณาตัดสินใจ ที่ต้องคำนึงถึงผลกระทบในบริบทของความเป็นสากล เศรษฐกิจ สิ่งแวดล้อม และสังคม
   10. ติดต่อสื่อสารได้อย่างมีประสิทธิผลกับผู้รับที่หลากหลาย ทั้งทางวาจา การเขียน และกราฟฟิก
   11. แสวงหาและประยุกต์ใช้ความรู้ใหม่ตามต้องการได้ ด้วยการใช้กลยุทธ์การเรียนรู้ที่เหมาะสม
   12. ทำงานเป็นทีมอย่างมีประสิทธิผล โดยสมาชิกในทีมส่งเสริมให้เกิดความเป็นผู้นำ สร้างการมีส่วนร่วมและบรรยากาศการทำงานร่วมกัน กำหนดเป้าหมาย แผนงาน จนทำให้งานสำเร็จ